PICÂRD – FRANCÈS

PICARD – FRANÇAIS

C

Rechercher

A
B
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z

ç’

1) pr dém cf ch’. 2) adj dém ce. ç’ brijake, ce brise-tout

P3b

ç’

 ç’, ç’-n (voir aussi euç’) adj dém ce, cet, cette : d’mandèz-le à ç’ feume là ; dounèz-le à ç’n-ome chi ; rem. toujours accompagné d’un des adverbes chi ou  ; ç’ pron dém ç’,  ce ;  cf ce.

P4b

ç’ -ci / -là

devant son vocalique : ç’-n- -ci / -là, ç’t- -ci / -là, dém. ce

-là, cet -là, cette -là : In ç’ temps-là, lès biètes èdvisinetét  ; i m’ a infuté, rintassé dvins ç’ busète-là, tout parèy queu s’ i paketot dou bûre d’vins in pot ; on ‘s disputot in ç’ vilâje-là, èdpwis l’ nwite deuqu’au matingn  ; tou m’ as atrapé,  éyét t’ ès l’ prumier qu’ a ç’-n-hasârd-là ; ç’t-afaîre-ci quaît tout ad rem

P6a

ça

pron dém ça, cela : i li faut ça ; ça gliche; ça marche bien ; rem. la forme ça tend progressive­ment à remplacer la forme traditionnelle cha sous l’influence du français

P4b

ça

ç’, ça pron dém ce, cela ; qui-ce qu’ onserot souteni queu l’ çungn qu’ a ’ne monvaîse fème, èn’ baye gnié à minjer à ’ne monvaîse biète in s’ maîson ? ; si ç’ atombe, in dis-ans,  nous sarons môrts tèrtout’ ; ça n’ sara gné ’ne copîe, ç’sara ène criyée 

P6a

cabadèche

adj innocent, simplet

P3b

Rechercher

Share This
error: Alert: Content is protected !!